Ο φετινός Ιάλυσος δείχνει τον δρόμο
Βαδίζοντας σε σωστό δρόμο
Αν πρέπει να περιγράψεις την εικόνα του φετινού Ιάλυσου στον Νότιο Όμιλο της Football League με τρεις φράσεις αυτές είναι σίγουρα η σκληρή δουλειά, η υπομονή και αναμφισβήτητα οι σωστές αποφάσεις σε καίρια σημεία του καλοκαιριού.
Το καλοκαίρι του 2020 ήταν ιδιαίτερο για πολλούς και διάφορους λόγους. Η πανδημία μας είχε συστηθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων και τον αθλητισμό. Το τοπίο στον Ιάλυσο ήταν εξ αρχής θολό. Ακόμα και ο Πρόεδρος της ομάδας Μιχάλης Χατζηνικήτας έδινε λιγοστές πιθανότητες για να συμμετάσχει η ομάδα στο νέο πρωτάθλημα υπό εκείνες τις συνθήκες. Το τι άλλαξε μέχρι τον Σεπτέμβρη το γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος και οι συνεργάτες του. Πιθανότητα να ήταν οι δεσμεύσεις της πολιτείας, μπορεί επίσης και ο ευέλικτος όμιλος που δημιουργήθηκε και βοήθησε αισθητά στο οικονομικό κομμάτι. Λίγη σημασία έχει πλέον…
Αρχικά κατά την προσωπική μου άποψη το μυστικό της δεδομένης επιτυχίας (έστω κι αν υπολείπονται ακόμα τέσσερις αγωνιστικές) ακούει στο όνομα Βαγγέλης Χαντές. Ο Ιάλυσος έχει ταλαιπωρηθεί τα προηγούμενα χρόνια στο θέμα του προπονητή (χωρίς απαραίτητα να φταίνε οι προπονητές), αλλά ο Μιχάλης Χατζηνικήτας έχει δείξει και στο παρελθόν πως μαθαίνει αρκετά από τα λάθη του. Ο Βαγγέλης Χαντές ήταν και είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Άλλωστε είχε δώσει τα διαπιστευτήρια του από τις προηγούμενες σεζόν σε Παλληνιακό και Σαντορίνη. Πλέον αν η νέα σεζόν δεν τον βρει στον πάγκο της ομάδας, θα μιλάμε για μεγάλο πισωγύρισμα ειδικά μετά από μια άκρως επιτυχημένη πορεία.
Το πλάνο του φετινού Ιάλυσου παίρνει άριστα δέκα. Χαμηλό μπάτζετ, σωστές επιλογές, ντόπιοι ποδοσφαιριστές, εξαιρετικό τεχνικό τιμ και άνθρωποι κλειδιά (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Παναγιώτης Σπάρταλης) σε κομβικές θέσεις. Μοναδικό μειονέκτημα σαφώς η απειρία αρκετών ποδοσφαιριστών, που κόστισε σε πολλά ματς. Βέβαια αν σκεφτεί κανείς πως ο στόχος δεν ήταν σε καμία περίπτωση ο πρωταθλητισμός, τότε ίσως αυτό το κομμάτι να μην είναι και τόσο σημαντικό. Ένα πλάνο που πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλες ομάδες του νησιού ειδικά αν κοιτάξει κάποιος βαθμολογική θέση σε συνδυασμό με το μπάτζετ.
Για μένα οι επιλογές ήταν κυρίως προσεγμένες και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσαν μεγάλο ρίσκο. Όταν υπάρχει ένας προπονητής που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις και μια σωστή διοίκηση που έχει τις κατάλληλες γνωριμίες μετά από έξι συναπτά έτη στις Εθνικές κατηγορίες, τότε το ρίσκο μιας κακής επιλογής μειώνεται σε μεγάλο βαθμό. Άλλωστε δεν υπάρχει καμία ομάδα σε οποιοδήποτε άθλημα του πλανήτη που έχει 100% επιτυχία στο μεταγραφικό παζάρι Παράλληλά οι «ερυθροκίτρινοι» στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε ντόπιους ποδοσφαιριστές. Γιώργου, Καρπαθάκης, Ρούσσος, Παπουτσογιαννόπουλος και Τερζίου αποτέλεσαν βασικά και αναντικατάστατα στελέχη, ενώ κατ εμέ σαν ντόπιοι λογίζονται πλέον και οι Ρεκλείτης (μεγάλος άτυχος), Χατζησάββας και Ανδρούτσος. Αναμφίβολα ένα μείζον θέμα για το οποίο γίνεται μεγάλη κουβέντα τα τελευταία χρόνια σε όλους τους εκπροσώπους μας στις Εθνικές κατηγορίας. Και για να προλάβω τους κακεντρεχείς είμαι κι εγώ της άποψης πως την δεδομένη χρονικά στιγμή, μόνο με ντόπιους δεν μπορείς να έχεις πρωταγωνιστικούς στόχους.
Παρότι υπάρχει ακόμα «σκοτάδι» σχετικά με την επόμενη ημέρα στις επαγγελματικές κατηγορίες, ο Ιάλυσος δείχνει να βαδίζει σε σωστό δρόμο και μπορεί μέσα από την φετινή χρονιά, να χτίσει ένα υγειές δημιούργημα για το μέλλον. Πλέον ο Μιχάλης Χατζηνικήτας το γνωρίζει καλά και το απέδειξε περίτρανα φέτος. Με ένα ρόστερ που ξεκίνησε προετοιμασία Οκτώβρη (λες και γνώριζε τι θα συμβεί), ξοδεύοντας όσα χρειάζονται και πάνω απ όλα κερδίζοντας τον σεβασμό κάθε αντιπάλου με την εικόνα που είχε η ομάδα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Υ.Γ Η αυτοκριτική είναι το μεγαλύτερο προσόν στην ζωή. Αν δεν την έχεις δεν πρόκειται να πας μπροστά
Υ.Γ 2 Παρατηρώντας τον Άλμπερτ Ρούσσο την φετινή σεζόν στα ματς του Ιάλυσου, απορούσα με την επιλογή του να επιστρέψει στο τοπικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Ο τραυματισμός που είχε πάλι στο γόνατο είναι πραγματικά λυπηρό γεγονός. Νομίζω του αξίζει μια ακόμα ευκαιρία και εύχομαι να επιστρέψει δριμύτερος
Υ.Γ 3 Το σημερινό ρεπορτάζ της Ρόδου δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Επίσης δεν θα το έβλεπα ποτέ ως δικαίωση για μια κόντρα που θεωρώ πως έχει λήξει. Νομίζω πως πρέπει να βρεθεί λύση γιατί η ομάδα απέδειξε περίτρανα πως μπορεί να σταθεί σε μεγαλύτερη κατηγορία.
Υ.Γ 4 Ελπίζω οι μπούφοι σε εξωτερικό και εσωτερικό, τώρα πια να κατάλαβαν. Βέβαια πολύ αμφιβάλω….
