Ο Βασίλης Βαγιανάκης υποψήφιος με τον Αλέξανδρο Κολιάδη και το ΕΝΑ

Είμαι ο Βασίλης Βαγιανάκης, και γεννήθηκα στη Ρόδο το 1968. Προέρχομαι από πολύτεκνη εργατική οικογένεια με ρίζες καταγωγής από τη Σάλακο και την Ίστριο, χωριά και κοινωνίες με τις οποίες διατηρώ ισχυρούς συναισθηματικούς και φιλικούς δεσμούς.

Είμαι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Χριστίνα Μέγα κι έχουμε ένα γιο, τον Σωτήρη – Ραφαήλ 17 ετών.

Γνωρίζω πολύ καλά πως λειτουργεί η κοινωνία μας. Ζω κι εργάζομαι μέσα σε αυτήν, από παιδική ηλικία. Για τη δική μου τη γενιά, δεν υπήρχαν ξέγνοιαστα καλοκαίρια. Η ανάγκη επιβίωσης δεν μας άφηνε πολλά περιθώρια για να μην εργαστούμε τους μήνες που δεν είχαμε σχολείο. Σχολείο και δουλειά ταυτόχρονα, όπως χιλιάδες άλλα παιδιά στην ηλικία μου. Το 1987 εισήχθηκα στη Σχολή Γραφικών Τεχνών & Καλλιτεχνικών Σπουδών στην Αθήνα και αποφοίτησα το 1991.

Είχα έντονη δράση σε μαθητικούς και φοιτητικούς συλλόγους. Υπήρξα σύμβουλος στο Εμπορικό Επιμελητήριο Ρόδου (2002-2006), με την παράταξη του Ηλία Κωτιάδη, ενώ είμαι  ιδρυτικό μέλος του «ΟΦΙ ΙΣΤΡΙΟΥ» όπου συνεχίζω μέχρι σήμερα να βρίσκομαι στο Δ.Σ. Αφού ολοκλήρωσα τη στρατιωτική μου θητεία ως δόκιμος αξιωματικός, αποφάσισα να δημιουργήσω τη δική μου επιχείρηση σε ένα μικρό επαγγελματικό χώρο στην πόλη της Ρόδου.

Η αγάπη μου για το αντικείμενο της δουλειάς μου, αλλά και η πολύωρη καθημερινή μου εργασία με οδήγησαν σε συνεργασίες με ένα πλούσιο πελατολόγιο διαφόρων επιχειρήσεων του νησιού μας, αλλά και μικρών και μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων που εμπιστεύονται την ποιότητα και τις τιμές των υπηρεσιών μου, εδώ και 30 χρόνια. Παράλληλα με οδήγησε στην εξέλιξη του χώρου μου, των μηχανημάτων παραγωγής αλλά και στην αύξηση του εργατικού δυναμικού της επιχείρησής μου.

Βλέποντας και ζώντας καθημερινά, μέσα από το σύνολο των συνεργατών – πελατών μου, τα προβλήματα του τόπου μας, αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά με τον ίδιο ζήλο που εργάζομαι από μικρό παιδί για να πετύχω τους επαγγελματικούς μου στόχους, θέτοντας αντίστοιχους κοινωνικούς στόχους για την ευημερία του τόπου που γεννήθηκα: Τη Ρόδο μας!