Ο κ. Γιώργος Παπαδημήτρης εξηγεί τους λόγους που η περιοχή έχει γίνει πόλος έλξης για όλους τους Ροδίτες
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα Μαριτσά…
Όποιον ακούσεις ή ήταν στα Μαριτσά, ή θα πάει στα Μαριτσά ή πέρασε καλά στα Μαριτσά! Τι έχει ένα χωριό μόλις 2.000 κατοίκων που δεν το έχουν τ΄ άλλα, κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν σ΄ αυτό; Πολύ απλά έχει ζωντάνια, γιατί έχει μαγαζιά που πηγαίνει ο κόσμος, είτε θέλει να διασκεδάσει βράδυ, είτε να φάει καλά, είτε να κάτσει με φίλους σε κάποιο ουζερί. Αρχίζουμε και μετράμε: έχει επτά ουζερί, πέντε καφετέριες, που μένουν ανοιχτά μέχρι πολύ αργά, τρία εστιατόρια, δύο πασίγνωστα νυχτερινά μαγαζιά, πιτσαρία, σουβλατζίδικο, και βέβαια τραπεζάκια έξω και πολύ κόσμο που είναι επισκέπτες και ντόπιοι οι οποίοι κάνουν τη βόλτα τους. Κι όλα αυτά χειμώνα-καλοκαίρι. Επειδή η Ρόδος δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια, πάμε να δούμε τί διαφορετικό συμβαίνει εκεί, μαθαίνοντας πράγματα από τον επί τρεις τετραετίες κοινοτάρχη και μετέπειτα δημοτικό σύμβουλο κ. Γιώργο Παπαδημήτρη, που έζησε από πρώτο χέρι τα στάδια της ανάπτυξης και γνωρίζει την ψυχολογία και τις ιδιαιτερότητες αυτής της περιοχής.
Τί πληθυσμό έχουν τα Μαριτσά, κι έχετε τόσα πολλά μαγαζιά και τόση κίνηση στο χωριό σας;
Η τελευταία απογραφή έδειξε 2.000 άτομα, σχεδόν όλοι ντόπιοι. Δεν έχουμε τσιγγάνους, δεν έχουμε αλλοδαπούς, δεν ζουν και δεν εργάζονται οικογένειες οικονομικών μεταναστών στο χωριό μας. Έχουμε όμως Γερμανούς, ʼγγλους, Ιταλούς, οι οποίοι αγόρασαν παραδοσιακά σπίτια και τα μεταμόρφωσαν σε μικρά παλατάκια ενώ μένουν στα Μαριτσά και πολλοί στρατιωτικοί λόγω των στρατοπέδων στη γύρω περιοχή.
Υπάρχει παλιός οικισμός και νέος;
Ναι, τα Μαριτσά έχουν έναν παλιό παραδοσιακό οικισμό, με καλοδιατηρημένα σπίτια που έχουν την καμάρα, την στολισιά από πιάτα, τον σοφά, τον αποκρέβατο, τα περισσότερα από τα οποία κατοικούνται, κι υπάρχει κι ο νέος οικισμός ο οποίος όλο και επεκτείνεται.
Στο χωριό μας διατηρείται ακόμα το έθιμο να φτιάχνουν οι γονείς σπίτια στα κορίτσια τους. Όσοι έχουν τη δυνατότητα συνεχίζουν να το κάνουν ακόμα ενώ γινόταν κατά κόρον όλα τα προηγούμενα χρόνια, κι έτσι ο νέος οικισμός μεγάλωσε. Σιγά-σιγά Μαριτσά-Παστίδα-Κρεμαστή θα ενωθούν οικιστικά.
Σε πια δεκαετία προσδιορίζετε εσείς το ξεκίνημα της ανάπτυξης;
Στη δεκαετία του ΄80. Πάντα τα Μαριτσά είχαν μια αυτάρκεια. Είχαν κτηνοτροφικές μονάδες και πτηνοτροφεία στα οποία δούλευαν οι ίδιοι κάνοντας και τις βαριές δουλειές, κι όχι όπως σε άλλες περιοχές που έβαζαν τους αλλοδαπούς να τις κάνουν. Οι Μαριτσενοί βασίζονταν στα δικά τους χέρια. Στα κρεοπωλεία μας τα σφάγια ήταν και είναι ντόπια και γι αυτό έρχονται κι αγοράζουν κρέας από εμάς. Η γεωργία βέβαια έχει ατονήσει και οι άνθρωποι μας ασχολούνται με τα τουριστικά επαγγέλματα δουλεύοντας κυρίως στα ξενοδοχεία.
Το άνοιγμα τόσων μαγαζιών, η κίνηση, πώς προέκυψε;
Οι Μαριτσενοί φημίζονται ότι ανέκαθεν, μεγάλοι και μικροί ήταν γλετζέδες, δεινοί χορευτές σε πανηγύρια και γάμους, τοπικιστές με την καλή έννοια γι αυτό μένουν στο χωριό τους όπου και δημιουργούν.
Φημίζονταν από παλιά ως οι πρώτοι πότες ούζου. Γυρνούσαν κουρασμένοι από χειρωνακτικές δουλειές, έπιναν το ούζο τους και ξεχνιόντουσαν. Επειδή λοιπόν υπήρχε το ούζο μαζεύονταν και οι οικοδόμοι από τις γύρω περιοχές για να πιούν κι αυτοί το ουζάκι τους.
Το ούζο ήταν δικής σας παραγωγής;
Παλιά είχαμε παραγωγή. Ούζο έβγαζε ο αείμνηστος Σάββας Φύλλης και συνεχίζει σήμερα την παράδοση ο γιος του Γιάννης, αλλά δεν επαρκεί για τις ανάγκες αφού κι ο κόσμος είναι πια πολύ περισσότερος. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Κερωνιάτης», κάθε Αύγουστο έχει καθιερώσει ειδική βραδιά ούζου στην κεντρική πλατεία όπου γίνεται το αδιαχώρητο.
Τι περιλαμβάνει η
ζωή στα Μαριτσά; Τι μαγαζιά υπάρχουν;
Η νυχτερινή ζωή είναι πολύ έντονη. Υπάρχουν δύο νυχτερινά μαγαζιά, ο «Εσπερινός» και το «Like», που είναι γνωστά και γίνεται το αδιαχώρητο τα βράδια αφού συρρέουν από όλη τη Ρόδο. Έχουμε επτά ουζερί! Έχουμε παράδοση σ΄ αυτό το θέμα.
Παλιά είχαμε καφενεία όπως του Μιχάλη του Πακίδη, του Δημήτρη του Καντίνου, του Γρηγόρη Γρηγορά που ήταν γεμάτα κόσμο και έδωσαν τη θέση τους στα ουζερί. Έχουμε πέντε καφετέριες, που λειτουργούν μέχρι τις τρεισήμιση τα ξημερώματα, και τα ουζερί δεν κλείνουν πριν από τις δυόμιση
Έχουμε τρία εστιατόρια, μία πιτσαρία, ένα οβελιστήριο, τέσσερα περίπτερα- γεγονός που δείχνει και την κίνηση που υπάρχει, χειμώνα καλοκαίρι.
Και γενικά υπάρχουν μαγαζιά στο χωριό που είναι περισσότερα από αυτό που δικαιολογεί ο πληθυσμός τους. Έχουμε δύο κρεοπωλεία, δύο σούπερ μάρκετ, ένα παντοπωλείο δύο καταστήματα ρούχων και μπιζού, φαρμακείο, κομμωτήριο, φροντιστήριο ξένων γλωσσών, κατάστημα ηλεκτρολογικού υλικού, κατάστημα χρωμάτων και υδραυλικών ειδών, ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ, ένα φαρμακείο
Επομένως είσαστε αυτάρκης!
Ό,τι ζητάς το βρίσκεις, ανεξαρτήτου ηλικίας. Όταν ξέρεις ότι κάπου είναι ανοιχτά πηγαίνεις. Κι ο κόσμος φέρνει κόσμο. Τα καλοκαίρια ειδικά, σχηματίζονται ουρές έξω από τα μαγαζιά. Περιμένουν οι παρέες να φύγουν άλλες παρέες για να πάρουν το τραπέζι.
Μην ξεχνάτε ότι είναι 18,5 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, δεν είναι μακριά, και τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και το μεσημέρι και προσφέρουν ποικιλία εδεσμάτων ενώ τα κρέατα είναι ντόπια. Επί των ημερών μου κάναμε και τη μονοδρόμηση δρόμων, κάτι που τους απαλλάσσει από σταθμευμένα αυτοκίνητα ώστε τα μαγαζιά να βγάζουν έξω τα τραπεζοκαθίσματά τους.
Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει την κίνηση τελευταία;
Υπάρχει μια μικρή κάμψη γι αυτό σοφά έπραξαν κάποια ουζερί να καθιερώσουν τα 10 ευρώ σε ό,τι φας κι ό,τι πιεις!
Πολύ δραστήριους σας βρίσκω τους Μαριτσενούς. Εσείς τι χαρακτηρισμούς θα δίνατε;
Φιλόξενοι, ανοιχτοί, αγκαλιάζουν όλο τον κόσμο και υπάρχουν και πολλοί
ερωτικοί τύποι. Έχουμε επιπλέον αθλητικό σύλλογο, πολιτιστικό, κοινωνικό, σύλλογο γυναικών, κι όλοι είναι άνθρωποι που προσπαθούν ώστε να βρίσκεται το χωριό τους στην πρώτη γραμμή. Πηγή Η ΡΟΔΙΑΚΗ
